Lassen van Aluminium en haar legeringen Deel 1 - Aluminium legeringen
Zuiver aluminium heeft een relatief lage sterkte maar daarentegen een grote taaiheid zelfs tot zeer lage temperaturen. Door zuiver aluminium koud te vervormen of te legeren kan men de sterkte verhogen, maar ook betere corrosie eigenschappen verkrijgen. Afhankelijk van de legeringselementen kan men een oplossingshardende legering (Mg – Mn – Si) of een precipitatiehardende legering (Cu – Mg in combinatie met Si of Zn) verkrijgen.
De precipitatiehardende legeringen dienen altijd aansluitend warmtebehandeld te worden. Door op de hierboven omschreven wijze te legeren zijn vele soorten Aluminium verkrijgbaar.
Fred Neessen en Harm Meelker Lincoln Smitweld B.V. Nijmegen
De legeringselementen kan men onderscheiden in primaire- en secundaire legeringselementen. De primaire legeringselementen zijn koper, magnesium, zink, mangaan en silicium. Over het algemeen hebben deze elementen in aluminiumlegeringen de volgende eigenschappen:
• Koper geeft een aanzienlijke verhoging van de sterkte.
• Silicium maakt de legering dun vloeibaar, dit is vooral van belang bij gietlegeringen en lastoevoegmaterialen.
• Mangaan verhoogt enigzins de sterkte en zorgt tevens voor een zeer goede vervormbaarheid.
• Magnesium zorgt voor een aanzienlijke verhoging van de sterkte terwijl een goede corrosieweerstand gewaarborgd blijft. Magnesium in combinatie met silicium geeft een legering die de sterkte verhoogt en tegelijkertijd met een betere vervormbaarheid en extrudeerbaarheid.
• Zink gecombineerd met koper en magnesium geeft een legering met een aanzienlijk hogere sterkte. Deze groep van legeringen geven een natuurlijk herstel van de, onder invloed van het lassen, zacht geworden warmte beïnvloede zone.
Tot de secundaire legeringselementen horen onder andere chroom, ijzer, zirkoon, vanadium, bismut, nikkel en titaan.
Deze elementen worden toegevoegd om specifieke eigenschappen, gericht op een toepassing, aan de legeringen te geven zoals bijvoorbeeld betere:
-...