Methodes voor het kleuren van geanodiseerd aluminium
Geanodiseerd aluminium kan op verscheidene manieren worden gekleurd aan de hand van totaal verschillende principes. Sommigen berusten op de invloed van het onderliggende metaal op de kleur van het anodische oxide. Voor commerciële doeleinden hangt een overgrote meerderheid af van het gebruik van de poriën die ontstaan in de oxidelaag.
A.R. Müntzberg
Inleiding
Afbeelding 1 toont schematisch de principes die ten grondslag liggen aan de meeste kleurprocessen met behulp van dwarsdoorsneden van het systeem substraat-oxide. Daar zijn:
1. Dompelkleuring, dat is gebaseerd op het gebruik van een anorganisch zout of een organische kleurstof, waarbij deeltjes van het kleurende specimen in de poriën dringen en die daar worden vastgezet.
2. Legeringskleuring, die berust op de wisselwerking tussen toevoegingen aan het onderliggende aluminium, die tijdens het anodiseren vrijkomen en verdeeld raken in de oxidelaag.
3. Integrale kleuring, dat berust op bestanddelen in het organische anodiseerzuur die dan verdeeld raken in de oxidelaag.
4. Twee-traps elektrolytisch kleuren, gebaseerd op metalen en hun oxiden die worden gevormd door elektrolytische neerslag uit oplossingen die metaalzouten bevatten en waarbij de kleurstoffen aan de basis van de porie worden neergeslagen.
5. Drie-traps elektrolytisch kleuren, gebaseerd op elektrolytische neerslag van metaal op de bodem van de porie in een secundaire laag die is gevormd onder het primaire oxide.
Van deze methodes kan het legeringskleuren gevoeglijk worden vergeten omdat hiervoor speciaal geformuleerde aluminiumlegeringen nodig zijn, die aanzienlijk duurder zijn de gangbare technische legeringstypen. Integrale kleuring met organische zouten wordt op wat kleinere schaal gebruikt, terwijl het twee-traps proces wereldwijd het meest wordt toegepast.
Dompelkleurmethodes
Kleuren met organische stoffen
De kleurstof moet in de oxideporiën worden gebracht, hetgeen plaats vindt via diffusie. De kleurstof blijft echter dicht bij de...