Extra milieuregels of zelfregulering? Of beide?

Enige weken terug verzocht de uitgever mij om een bijdrage te leveren aan de eerstvolgende uitgave van dit blad. Op mijn suggestie om het dan maar weer eens over het milieu te hebben reageerde men enigszins cynisch dat we het idd wel weer konden hebben over de meer dan belachelijke milieueisen en -maatregelen die vanuit Europa en derhalve den Haag over ons uitgestort zijn de afgelopen maanden. Doelend kennelijk op de milieumaatregelen waartoe de commissie Remkes een aanzet gegeven heeft in haar verkenning en aanbeveling. De boeren als kop van jut, de bouw in de verdrukking, het grondverzet op de rand van de afgrond. Jawel het zijn in die zin toch wel zorgelijke tijden. Maar hoe komt het met het MKB en de metaalbedrijven in het bijzonder?

Menno-Kier Visser

Alhoewel ik nog niets gemerkt heb van enige zinnige regelgeving die ook de metaalbranche in een lastige positie gebracht heeft, mogen we er vanuit gaan dat de gifbeker niet aan ons voorbij zal gaan deze keer. Ik zeg met name deze keer. De milieu c.q. emissie beperkende maatregelen van de afgelopen 30 jaar zijn er op gericht geweest om die werkzaamheden die belastend zijn voor het milieu op het gebied van chemisch reinigen, terug te dringen tot nul. De ervaring is hier, en ik heb dat al veel vaker gezegd, dat er dankzij een even ondoorzichtige als inconsequente handhaving, hier weinig tot niets van terecht gekomen is.

Het midden en klein bedrijf in de metaal klaagt op voorhand over de nu al knellende regelgeving, maar of dit in dit geval terecht is, daar valt wel een kanttekening bij te plaatsen. Immers knellend zijn die maatregelen waar je daadwerkelijk last van hebt en daar is bij de meeste bedrijven tot nu toe nauwelijks tot geen sprake van geweest. Let wel, ik heb het dan sec op milieugebied.

Gaat het dan nu echt veranderen in de komende jaren? zult u zich afvragen. Vanuit mijn positie hoop ik dat uiteraard van harte, maar of dat zo is heb ik toch zo mijn twijfels. Wellicht dat de nieuwe discussie er toe leidt dat oude wetgeving nu wel gehandhaafd wordt. Dat zou al een enorme stap vooruit zijn.
Als het zover komt zal “de branche" vermoedelijk voorspelbaar reageren. Plotseling ziet men ook wel hoe het zou moeten en hoe het zou kunnen. En dat men vindt hiervoor geen overheid nodig te hebben en al helemaal “Brussel” niet. Dwang is bovendien een slecht instrument, want een zelfstandig ondernemer laat zich moeilijk dwingen. Daarover overigens ook geen misverstand, gedegen voorlichting is idd ook hier veel beter. Daarover geen discussie.  Maar of dat hier ook inderdaad zo werkt.…….
Zal “onze” branche wel in staat blijken te zijn om de voorgestane zelfregulering adequaat gestalte te geven en zullen bedrijven ook daadwerkelijk spontaan reageren op de prikkels die van zelfregulering uitgaan? Ik betwijfel het- de goeden daargelaten natuurlijk, maar die hebben daar tot nu toe ook geen “knellende regelgeving” voor nodig gehad.

Als beitsonderneming worden wij bijna wekelijks met deze realiteit geconfronteerd. Met eigenaren die nog steeds het principe huldigen dat je wel milieuvriendelijk bezig kunt zijn, maar dan graag wel tegen geringe kosten. Anders gaat het ten koste van de werkgelegenheid en de winst.  En dat kan uiteraard niet de bedoeling zijn. Dat is dan ook een vorm van zelfregulering zou je kunnen zeggen, maar dan wel een die averechts werkt. Hier is andersom denken nodig en daar kan de gemiddelde ondernemer nog steeds, of juist nu, wel wat hulp bij gebruiken.

Het is een gegeven dat er een groot aantal rvs verwerkende bedrijven (in Friesland althans) (beits)werkzaamheden uitvoeren welke niet of op onjuiste gronden vergund zijn. Werkzaamheden die even zo goed  belastend zijn voor het milieu. En dat heeft niets met stikstof of Pfas van doen.  Hier heeft zelfregulering gefaald en heeft de overheid het bepaald ook laten liggen En dat zeker al 35 jaar lang.
Tot in hoeverre de rvs branche mee zal moeten buigen in de “nieuwe werkelijkheid”, is nog niet duidelijk.  Maar dat er ook van de rvs verwerkende industrie, een bijdrage verwacht wordt is duidelijk. Er is zeker veel mogelijk via de weg van zelfregulering, beginnend bij het nakomen van de reeds bestaande regelgeving. Maar dan altijd met een beetje (meer) dwang in de vorm van regelgeving. Of anders gezegd: zelf doen met een beetje hulp van Brussel. Net als zelf soep maken. Dat lijkt een tegenstelling, maar dat is hier wel de enige  oplossing ben ik bang. Dit zal een flinke investering vergen, maar met wat goede wil gaat het zeker lukken. Toch ??