Stollingswijzen van opgelast roestvast staal op C-staal
Het oplassen van een deklaag op het oppervlak van een werkstuk wordt onder andere toegepast ter verhoging van de corrosievastheid, slijtvastheid, weerstand tegen hoge temperaturen enzovoort, om te komen tot een langere gebruiksduur tegen lagere kosten dan bij gebruik van massief roestvast staal. Deze techniek wordt niet alleen toegepast als reparatiemethode maar wordt ook steeds vaker gebruikt bij de fabricage van onderdelen in de energietechniek en procesindustrie.
A.J. Schornagel
Artikel uit vakblad Roestvast Staal 2 1998
Inleiding
Oplastechnieken kunnen worden onderverdeeld al naar gelang de eigenschappen die ze de opgelaste deklaag meegeven. Er wordt onderscheid gemaakt tussen bekleden voor het verkrijgen van voldoende corrosieweerstand, het aanbrengen van een harde deklaag voor een verbeterde slijtvastheid, het aanbrengen van nieuw metaal ter vervanging van afgesleten metaal in geval van revisie van onderdelen en om bepaalde metallurgische redenen.
Te midden van de voor dit doel toegepaste materialen is roestvast staal verreweg het populairst in geval van corrosie en hittewerende doeleinden, vanwege zijn opmerkelijke ductiliteit, sterkte en gemak waarmee het kan
worden gelast. Het inwendig oppervlak van papierkookvaten, ureareactoren, (druk)vaten in kernreactoren en kraakinstallaties, om maar enkele van de wat spectaculairder voorbeelden te noemen, wordt dikwijls inwendig bekleed door middel van het oplassen van een corrosievaste deklaag.
Bekledingsprocessen
Van de diverse gebruikte bekledingsprocessen, zoals het lassen met beklede elektrodes, onder poederdek lassen, het lassen onder schermgas, het TIG-lassen, het plasmalassen, het elektroslaklassen enzovoort, is het lassen onder schermgas vanuit kostenoogpunt bezien de effectiefste methode voor het bekleden van kleinere en middelgrote oppervlakken. Dit is te danken aan zijn superieure kwaliteit, gebruiksgemak, het vermogen tot mechanisatie en de mogelijkheid om in alle posities te kunnen lassen. Het...