Kathodische bescherming (4)
ANODES, GRONDBEDDEN EN GELIJKRICHTERS
Dit artikel behandelt de uitvoering van de kathodische bescherming op begraven stalen tanks en buisleidingen. Voor de tanks maakt men meestal gebruik van opofferingsanaden bestaande uit zink of uit een speciale magnesium-legering. Voor pijpleidingen zal men meestal zijn toevlucht nemen tot de installatie van een gelijkrichter met een bijbehorend grondbed. Dat het aanbrengen van deze beschermingsmethoden niet geheel zonder bepaalde voorzorgsmaatregelen kan plaatsvinden, wordt in het onderstaande artikel uitvoerig beschreven.
Ing. G. Woudstra
Deze keer is de inleiding benut om een hardnekkig voortwoekerend misverstand in de beschermingsvak op te ruimen. Men kan er namelijk niet zonder restricties van uitgaan, dat een blok zink, magnesium of een 'bloot' ingegraven stalen grondbed een constructie langdurig zal beschermen. Meestal wordt alleen maar gedacht aan de hoeveelheid ingegraven anode-metaal, waarop men een berekening heeft losgelaten omtrent de mogelijke levensduur.
De navolgende voorwaarden zijn echter veel belangrijker:
1. Het anodemateriaal moet nauwkeurig geanalyseerd, gefabriceerd en gegoten zijn . Men loopt anders het risico, dat het rendement van b.v. magnesium maar 5 of 10% bedraagt. Voor materiaal van gerenomeerd fabrikaat, ligt dit percentage veel hoger en kan boven de 50% liggen. Silicium-ijzeren anoden kunnen ook van zeer slechte kwaliteit zijn. Een Oostduits onderzoek heeft dit enkele jaren geleden aangetoond.
Verkeerde siliciumgehaltes (buiten de range van 14.5 tot 15%) en grove giettechnieken kunnen gemakkelijk tot het afschilferen en het vroegtijdig breken van het materiaal leiden.
2. Anoden moeten altijd door een aangepast omstortingsmiddel omgeven worden. Laat men dit na, dan kan men rekenen op een lagere stroomafgifte en een grotere zelfvernietigingsdrang van het opofferings-metaaL Dit betekent een laag rendement of anders gezegd : een verkorte levensduur van de kostbare anode.
3. Het cokesgruis, dat om...