Industriële metaalprijzen in de ban van sentiment
Onzekerheid in industriële metaalmarkten houdt aan door de schuchtere houding van investeerders. De staalsector blijft dit jaar in de ban van overcapaciteit en dat dempt prijzen. Basismetaalmarkten uit fundamenteel oogpunt gezond maar sentiment dicteert prijzen vooralsnog
Zorgen over de mondiale economie en de vraag naar industriële metalen houden de gemoederen nog steeds bezig. En dit zal de richting van het sentiment onder investeerders – en daarmee ook deels de metaalprijzen – de komende tijd bepalen. Ondanks dat het perspectief vanuit de vastgoed en automotive sector in China gedurende het eerste kwartaal verbeterde, blijven veel stakeholders in industriële metaalmarkten nog sceptisch.
Zij vragen zich met name af of de Chinese vraag naar industriële metalen dit jaar wel stand houdt. En dat is deels terecht, want een verder afkoelende Chinese economie heeft logischerwijs minder vraag naar industriële metalen tot gevolg. Ons standpunt blijft echter dat de Chinese economie een periode gaat meemaken van geleidelijke afkoeling. Dit zal ongetwijfeld met de nodige schokken plaatsvinden. In dit proces zal volgens ons het groeitempo van de vraag naar industriële metalen ook afzwakken.
Sentiment speelt grote rol in industriële metaalprijzen
Begin 2016 kreeg het sentiment weer de overhand (door schokken op de Chinese beurs) en weer moesten vooral de basismetaalprijzen het ontgel-den. De mondiale staalprijs hield goed stand en bleef nagenoeg stabiel in deze periode. De maand februari bracht voor alle industriële metaalmarkten prijsherstel, maar gedurende maart verloren de basismetaalprijzen weer terrein. De schoksgewijze trend en beweeglijkheid in de basismetaalprijzen geeft aan dat het sentiment vooralsnog de prijzen dicteert. In de staalmarkt gingen de prijzen omhoog als gevolg van de aangekondigde capaciteitsreducties in China, het herstel van de ijzerertsprijs en voorzichtig optimisme over de eindvraag naar staal. Maar met de onrustige start van 2016 is de toon gezet voor de rest van het jaar. Wij denken dat economische schokken (vanuit China, maar ook uit de VS en Europa) de schuchtere houding van investeerders alleen maar meer zullen blijven voeden en dat brengt blijvende onzekerheid in industriële metaalmarkten.
Staal, ijzererts en zink zijn de parels tot nu toe
De mondiale staal- en ijzerertsprijzen wonnen flink terrein tot dusver. De staalprijs steeg in alle regio’s. Met name in de opkomende landen stegen de prijzen aanzienlijk. In de CIS namen de prijzen met meer dan 53% toe ten opzichte van 1 januari en in Latijns Amerika en China met resp. 33% en 41%. Ook in de VS en Europa klommen de prijzen verder op, maar wel in een lager tempo (resp. 21% en 10%). Terwijl de onderliggende vraag nog deels zwak blijft, geven (mogelijke) correcties aan de aanbodkant de impulsen. De aluminiummarkt blijft fundamenteel zwak en dat zorgt ervoor dat de prijs geen significante beweging opwaarts kan maken. De nikkelprijs staat onder druk. Deze markt is sterk gelinkt met de roestvast staalsector en daar zit op dit moment de zwakte. De koperprijs staat licht onder druk, en met de onrust in de mondiale economie zal het pad voorwaarts de nodige grillen laten zien. Een parel in de basismetaalmarkt is ook de zinkprijs, die wordt gestuwd door krapte in de markt. Die krapte zien we niet alleen in de geraffineerde markt, maar ook in de mijnaanvoer van concentraten.
Hoop op meer concentratie in Europese staalmarkt
De staalsector in Europa zit in een defensieve modus. Goedkoop Chinees en Russisch importstaal vormt een bedreiging en de opgelegde import-heffingen moeten het tij keren. Maar overcapaciteit is het meest pregnante probleem, want dat heeft de prijzen tot zijn dieptepunt gedrukt. De lage prijzen hebben bedrijven in Europa ertoe gedwongen om impopulaire maat-regelen te nemen, zoals het sluiten van fabrieken. In de huidige markt-situatie is het bovendien niet ondenkbaar dat de fusie en overname activiteit toeneemt. Binnen de top 20 staalbedrijven tonen partijen interesse in M&A, zoals Tata in ThyssenKrupp. Bij de uitvoering van fusies en overnames wordt ook vaak inefficiënte capaciteit gesloten. En dat zou een welkome respons zijn, want naast China kampt ook Europa nog met overcapaciteit. Onze indruk is dat de staalsector nog wel even in de ban blijft van overcapaciteit. Want ondanks de belofte van China om flink te snijden in de staalcapaciteit, is het probleem nog lang niet uit de staalwereld.
Hogere staalprijzen verbetert de marges
Met de beoogde afname van de mondiale productiecapaciteit en de importheffingen is het sentiment in de Europese staalmarkt verbeterd en dat vertaalt zich in hogere prijzen. De prijs in Noord Europa is sinds 1 januari met 6% toegenomen en heeft de marges in dat pad meegenomen. Maar is deze opwaartse prijstrend duurzaam? De mondiale staalmarkt is namelijk nog steeds in grote mate afhankelijk van datgene wat in China gebeurt. En de logische vervolgvraag die nu rest is of China echte daden bij zijn woorden voegt wat betreft de capaciteitsreductie. Want ook eerdere ambitieuze Chinese plannen (uit 2014) zijn nooit tot uitvoering gekomen. Het bereiken van een balans in de mondiale staalmarkt zal prijzen een steun in de rug geven, maar het succes hangt in grote mate af van de hoogte van de capaciteitsreducties en de timing. De krimp in staaloutput in China sinds begin 2016 is alvast bemoedigend, maar het tempo is vooralsnog (te) laag.
Optimisme over kopermarkt verdampt onterecht
De koperprijs liet sinds februari dit jaar een sterk herstel zien. Dit had meerdere oorzaken. Niet alleen werd de prijs geholpen door een sterkere olieprijs en de zwakkere dollar, maar ook capaciteitsreducties en aanbod-verstoringen speelden een rol. Daarnaast zijn de voorraden in LME opslaghuizen dit jaar al met 40% afgenomen. Maar sinds de laatste week van maart zit de koperprijs weer in een depressie. Kennelijk is er nog te weinig vertrouwen in groei van daadwerkelijke eindgebruik van koper. Wij zijn echter van mening dat macro-data juist op een meer positieve richting wijzen in de komende maanden. Want de Chinese vastgoedsector laat een pril herstel zien en de krimp in de Chinese industriële activiteit neemt sterker af. En ook de olieprijs kreeg weer een impuls doordat de voorraden in de VS sterk terugliepen en de Fed in hun notulen erop hintte dat op korte termijn geen nieuwe renteverhoging valt te verwachten. Dat is gunstig voor de prijs.
Hoge beschikbaarheid aluminium blijft prijs dempen
De druk op de LME aluminiumprijs houdt aan en het lijkt erop dat een sterke opwaartse beweging in de prijs voorlopig niet in het vat zit. Want het ontbreekt in de aluminiummarkt aan een gezonde basis. De markt moet hoge voorraden in LME opslaghuizen, overcapaciteit (met name in China) en de exporten van aluminium uit China nog verteren en dat vergt tijd. De vraag houdt echter nog redelijk stand en samen met de relatief lage energiekosten, zijn dat op dit moment de enige lichtpuntjes. Ook in Europa is de beschikbaarheid van aluminium nog steeds hoog. Het gevaar op korte termijn is dat China de output van aluminium verder opvoert, want de alumi-niumprijs die genoteerd staat aan de Shanghai Futures Exchange (SHFE) is sinds februari sterk gestegen. Dat zou een incentive voor veel inefficiënte bedrijven kunnen zijn om toch te blijven produceren. In dit scenario zal een groter deel op de exportmarkt terecht komen, aangezien de binnenlandse markt verzadigd is. En voor de prijs is dat geen goed vooruitzicht.
Casper Burgering - ABN - AMRO
